Nog een toegift🤣
The aftermath
Zoals al in onze reisverhalen eerder in onze reisverhalen aan de orde gesteld heeft Wim een bijzondere band met de douane. Wordt er iemand op drugs gecontroleerd dan is het altijd Wim. Dat is al jaren zo en hij heeft (mede vanwege sterk naar kruidnagels ruikend geld) bij ons dus daarom al jaren de nick name: “Willem Hoffleder”. Afgeleid van een bekende crimineel. Niet dat we daarmee Wim als crimineel willen betitelen, maar verdacht is het wel!
Dit keer werd hij dus zowel op de heen als de terugreis weer gecontroleerd op drug. Diverse veegtesten van zijn tassen genomen en bij het uitreizen uit Noorwegen moest hij zelfs opstaan uit zijn rolstoel om te tonen dat hij geen drug onder zijn kont had verstopt. Helemaal zeker wat er gebeurt is weten we niet, maar op Schiphol kreeg hij een bijzondere ontvangst getuige het bijgevoegde filmpje:
Groot was onze verbazing dat we bijna tegelijkertijd het bericht ontvingen dat op Schiphol een drugstransport ontdekt was waarbij de drugs in bevroren vis verstopt .
Nu wisten wij dat Wim bevoren forellen had meegenomen in zijn kist. Wat er gebeurt is weten we niet, maar Wim werd toch weer aan ons overgedragen en mocht toch gewoon mee naar huis.
Nog groter wordt onze verbazing als Wim thuis in het bijzijn van Rene zijn koelbox openmaakt en werkelijk alles wit is van het poeder. Wat is er gebeurt, wij weten het niet maar we denken er wel het onze van!!!!!!!!!!
De thuisreis
Vanochtend zijn we om 05:15 opgestaan. Om te zorgen dat we tijd genoeg hebben ontbijten we op de snelle postboot. Gisterenavond heeft iedereen zijn pakkie brood al klaargemaakt. Ons reisschema voor vandaag ziet er als volgt uit:
06:35 bagage naar de ferrysteiger brengen.
06:55 opstappen snelle postboot naar Namsos
09:20 aankomst Namsos
09:40 bus 680 naar Stenkjer station
11:06 aankomst Steinkjer station
11:37 trein 434 naar Trondheim's vliegveld Værnes
13:03 aankomst Trondheim vliegveld Værnes
14:30 inchecken vlucht
17:00 vertrek naar Amsterdam
19:15 aankomst Amsterdam.
We zijn in middels om het 2e deel van de terugreis en zitten in de bus naar Station Steinkjer. Het is best mooi weer en we kunnen dus ruimschoots genieten van het langsglijdende Noorse landschap.
De bus stond al te wachten bij de ferry steiger in Namsos. We konden dus rustig de bagage overbrengen. Alles is tot nu toe prima en relaxed verlopen en loopt op tijd.
De 1e eland is inmiddels al weer gespot. Liep in de berm van de weg. De rest van de reis verliep als gepland en ruim op tijd zitten we bij de gate te wachten tot we het vliegtuig in mogen. Geen enkel signaal dat ook de rest van de reis niet voorspoedig zal verlopen. Dit is het eind van een bijzondete maar mooie vakantie we hebben er van genoten. Wie nog een puik adresje van een visboer met echt spartelverse vis weet moet dat maar in een reactie aan ons melden, want helaas zijn we aangewezen op gekochte vis? Iedereen bedankt voor de reacties die we kregen op oonze reisverhalen. Nu een paar maandjes niet aan vakantie denken en dan zo eind november weer aan het plannen van de volgende vistrip.
Dag 9: laatste visdag
hebben afgesproken dat we om 12:00 stoppen met vissen om rustig te kunnen inpakken. Het zou vandaag weer bloedmooi weer worden. Wiegert en Dirk hebben daarom besloten om deze laatste visdag vroeg te starten. Om 07:00 uur waren ze al onderweg naar de zalmringen.
Al snel komen de 1e vissen binnen. Dirk vangt 2 zeewolven en Wiegert gestaag aan de platvis. Om een uurtje of 09:00 komen ook Wim en Rene. Rene haakt al snel zijn 1e heilbot. Deze is iets meer dan een meter en gaat mee voor Karl Oddvar. Later volgt ook zijn 2e heilbot die ondermaats is en teruggaat. Dirk vangt nog de 3e zeewolf van de dag.
Wiegert verbreekt zijn record op de schol met een exemplaar van 63,5 cm.
Dirk verbreekt zijn record op de schar met een exemplaar van 44,5 cm.
Om 12:00 gaanwe volgens afspraak huiswaarts om in te pakken. Het avondmaal is dit keer in boter gestoofde kabeljauw, groente en aardappel. Het stoofnat dient als jus. Dat gaat er bij allemaal goed in.
Morgen om 05:15 uur op om de restjes in te pakken om op tijd (06:50) op de ferrysteiger klaar te staan.
Dag 8
Over vandaag valt niet zoveel veel bijzonders te melden. Of, het moet zijn dat we vanmorgen krabsalade bij het ontbijt hadden en op het brood dat we voor de lunch meenamen (Hebben we voorlopig ook weer genoeg van gehad).
Het was prachtig windstil weer. Eerst op pad om was aasmakrelen te vangen. Natuurlijk vang je die dan niet of heel moeilijk en haak je wel van allerlei schorriemorrie (gul, pollack, leng en koolvis).
De koolvis was zodanig overdadig aanwezig dat Wiegert en Dirk zelfs van stek moeste verkassen omdat Wiegert soms 4 koolvissen van ca 40 a 45 cm aan de makrelen paternoster had hangen.
Na het vangen van de makrelen (het was toen inmiddels al 12:00 uur zijn we maar weer aan de zalmringen aangemeerd in de hoop om nog een heilbot te haken. Nou dat viel tegen. De enige die iets ving was Wiegert, die met gezouten zeepieren een stuk of 8 mooie schollen omhoog haalde. Dirk viste met een hele (kleine) makreel en was het om een uurtje of 3 helemaal zat. Hij nam een een stuk lood aan de spinhengel en zei tegen Wiegert dat hij even een zeewolf ging wakker maken. Dit zijn territoriale dieren die zeker komen checken als je lawaai maakt, zoals ritmisch bonken op de bodem. Wiegert keek Dirk echter een beetje meewarig aan en dacht dat Dirk een zonnesteek had opgelopen. Echter na 5 minuten bonken met dat lood op de bodem direct naast de plek waar zijn makreel lag te wachten kreeg hij beet en haalde inderdaad een zeewolf naar boven.
Vanavond Karl Oddvar op de koffie gehad en gehoord van zijn plannen voor het renoveren van het huis. Karl Oddvar dacht dat de kans groot was dat we volgend jaar april/mei gewoon konden komen. Na het afrekenen zijn we vroeg naar bed omdat we morgenochtend vroeg willen gaan vissen en dan om 12:00 uur teruggaan naar huis om de boel in te pakken voor de terugreis.
Dag 7: beetje veel wind, dus gaan we forel vissen
Vandaag alweer dag 7 van de visvakantie. Veel wind en regenbuien. We kunnen alleen direct onder het eiland blijven of weer aan de zalmringen gaan hangen. We hebben geen zin het water op te gaan. We doen de ochtend rustig aan. Rene en Dirk hebben geen zin om de hele dag in de hut door te brengen en omdat we onze forelvistuig ook meegenomen hebben, besluiten ze de heuvels in te gaan naar een meertje waarvan we weten dat er (vooral kleine) forel in zit. Dirk heeft daar inmiddels al 3 keer eerder gevist. Ooit in 2008 zijn we daar met zijn allen naar toe geweest, maar toen we daar aankwamen bleek er nog een meter dik ijs in te liggen (begin mei en de ijsboor lag achter slot en grendel in het hutje van de waterleiding die uit het meer komt). Wiegert heeft last van zijn achillespees en gaat niet mee. Hij besluit daarom te gaan vissen in het aquarium.
Wim denkt dat hij het nog wel trekt ondanks een chronisch pijnlijke knie en gaat wel mee. 150 hoogtemeters over 2 km is best wel een hele tippel voor iemand van zijn leeftijd. Het pad kent een paar klimmetjes over de stenen en we moeten een paar beekjes over. Geen easy wandelpad alla een trottoir dus.
Boven zijn ook nog massa’s bosbessen te vinden (van die andere soort dan de normale; die met de grijsgroene blaadjes). Ook vinden we nog kraaiheidebessen (minder smakelijk maar wel veel vitamine C). Om een uurtje of 3 zijn we boven en verdelen we ons langs de oever en gaan de hengels uit. Al direct worden de 1e forelletjes gehaakt.
Echter, bijna allemaal te klein om mee te nemen vinden Dirk en Rene. Wim zit een paar honderd meter terug en als we uiteindelijk om een uurtje of 5 bij hem terugkomen blijkt dat ze bij hem nogal diep gehaakt waren zodat ze terugzetten niet overleeft zouden hebben.
In totaal hebben we zo’ n ruim 35 forelletjes gehaakt met zijn 3en. Het overgrote merendeel daarvan is teruggezet. Terug in de hut zegt Wim dat hij de pieren anders vond dan vroeger en hij vraagt zich af ze tegenwoordig soms met olie behandeld worden want hij kon ze amper aan de haak krijgen, zo glad waren ze. Dirk vraagt hem of het misschien iets met zijn reactiesnelheid te maken kan hebben (hij is bijna 83 jaar!). Iemand oppert dat hij zo’n glad friemelend dingetje vasthouden waarschijnlijk niet meer gewend is. Hilariteit alom (tot pijnlijk verkrampte buikspieren toe) als Wiegert zegt dat hij misschien beter met slakken had kunnen vissen of anders dat hij mak zout had moeten meenemen om de pieren rustig te krijgen. We rollen bijna door de keet van het lachen.
Wiegert blijkt de tijd benut te hebben om de krabbenpoten en -scharen te kraken en het vlees er uit te halen (het bruine vlees uit de kop hadden we al apart gezet). Bij elkaar toch best wel een aardige berg krab. Aangezien we vandaag zeewolf eten, besluiten dat een krabsalade daar prima bij past en dus maken we die.
Het menu is dus aardappels, groenten, zeewolf, we hebben nog 2 scharren en dus krabsalade. Een toetje kan er daarna niet meer bij. De vruchtenyogurt en rabarber blijven dus in de koelkast. Ook hebben we nog genoeg krabsalade over om een paar dagen op toastjes krabsalade te leven (gelukkig tolereren we ons helemaal geen luxe op onze visvakanties). Zo jammer, dat het zo’n klus is om die dieren schoon te maken, ze zijn immers zat te vangen. 2 krabbenkooien leveren per dag al snel een 40 grote krabben op. We kunnen die van Bjørn Åger zo gebruiken. We hebben inmiddels bericht van de douane dat krab niet onder het quotum valt en het zou dus wel kunnen, maar het werk houdt ons tegen (Dirk, Wiegert, Wim en Niels weten precies hoeveel werk het is een koelbox vol te krijgen met krabbenpoten en -scharen). Na het eten heeft Wim er even helemaal genoeg van. Het natafelen vond hij zo interessant dat zijn hoofd al zowat in zijn bord was gevallen. Nee hoor, hij viel helemaal niet in slaap! Dirk merkt op dat hij een deja vous had en dat zijn kinderen dat toen ze klein waren ook wel eens overkwam. Opnieuw hilariteit alom waarna Wim toch maar even de bank opzoekt!
Weerbericht voor morgen is windstil evenals voor woensdag. We gaan dus nog een paar mooie dagen tegemoet en zullen zeker de zalmringen nog wel een keer aandoen. Diep gehaakte vissen gaan mee voor de buurman en voor Karl Oddvar (we zijn wel selectief want we zijn geen vishandelaren!).
Dag 6: dagje aan de zalmringen hangen
Gisteravond hadden we het vermoeden dat het weer vandaag weer teveel wind zou geven. Dat bleek veen volledig foute veronderstelling. De wind was minimaal 2 m/s minder dan de voorspellingen aangaven. Dus na het ontbijt plan de campagne gemaakt en snel naar de haven. De mogelijkheid bestaat dat die voorspelde wind toch nog komt, daarom kiezen we er voor om een dagje aan de ringen van de zalmkwekerij te gaan hangen om eens te zien welke soorten daar nog meer te vangen zijn. Zo’n toestemming om op de kwekerij te mogen vissen is best wel uniek en we maken daar graag gebruik van omdat er meestal vooral grote vis onder zit.
Eerst dus maar eens wat makrelen vangen om als aas te laten dienen. Zul je net zien, heb je eens makrelen nodig en ga je naar een plek waar je die normaal tot vervelens toe haakt, vang je nu alles behalve makrelen. Wiegert heeft direct al een gul te pakken en even later heeft Rene een kabeljauw van meer dan 1 meter. Koolvissen belagen ons kunstaas en Wiegert heeft er op een bepaald moment wel 3 tegelijk aan zijn verenpaternoster hangen. Dat werd dus nog een hele strijd.
Bijna direct daarna is het ook raak in de andere boot. Wim heeft iets zwaars aan de haak dat aanvoelt als een plastic zak (zo noemt hij het). Het is echter zeker een vis (mogelijk een zeeduivel), maar welke soort zullen we nooit weten want de vis lost voortijdig. Rene is een kleinere vis aan het drillen als die ineens gepakt wordt door iets anders. Ook die lost en als de kleine vis boven komt blijkt dat een schar te zijn die zo ongeveer gefileerd is. Aangevallen door een heilbot dus. Rene heeft net weer zijn aas in het water als hij beet krijgt aan de hengel waarop hij een halve makreel heeft (ja, hij vist met 2 hengels!). Die beet blijkt uiteindelijk een forse heilbot van 130 cm en ca 27 kg.
We lekker op tijd thuis vandaag. Het eten bestaat uit eenvoudig aardappels, groeten en kippenpoten. Dirk heeft de rabarber van de buurman geroofd en rabarbercompote gemaakt en hij heeft een struik met kleine kruisbessen gevonden en deze geplukt. Met de yogurt dus een lekker toetje.
Dag 5 van de vakantie.
Vandaag ronduit schitterend weer. Strak blauwe lucht en geen wind. Achter de kabeljauw aan naar buiten zit er voor ons dit jaar niet in. Die liggen veel te ver op zee naar wat we horen van andere vissers. Dan hadden we snelle boten moeten huren. Dus gaan we richting Dolmoy (zuidelijk) omdat daar die zalmen ontsnapt zijn en we daar er daar misschien wel 1 haken. We vissen de hele ochtend en het begin van de middag in die omgeving.
Al direct bij aankomst haakt Dirk een pollack van 77 cm (grootste vis van de dag). We vangen regelmatig pollack en enkele gullen. Dirk en Wiegert gaan zelfs nog een tijdje aas slepen op de 5 meterlijn. Maar ook dat levert alleen pollack op. Zo tegen 14:00 uur gaan we richting De zalmkwekerij die voor ons huis ligt. Daar wordt op dit moment niet gekweekt en er hangen geen netten. Van de buurman horen we dat we daar gerust aan mogen afmeren. We hebben nagevraagd (en Karl Oddvar nog laten telefoneren) of dat echt zo was. En ja hoor, geen probleem. Eenmaal daar een leuke plek aan een zalmring uitgezocht een aangemeerd. Wim en Rene komen iets later aan en nemen een ring verderop.
Het is bij ons 74 meter diep. Pilkeren levert Dirk niets op, maar Wiegert heeft een verzwaarde platvislepel laten zakken en heeft binnen 5 minuten beet en vangt eens schol van 55 cm. (Later nog gevolgd door de grooste schol van de dag met 59 cm).
Rene vangt al snel een zeewolf, maar daarna blijft het in de boot van Wim en Rene erg rustig.
Ze verplaatsen een paar keer naar een ander ring, maar de vis laat het bij hen afweet, Wiegert en Dirk vangen echter stug door. Einde van de middag hebben zij 8 schollen gevangen en evenzoveel verspeeld. Ze zijn allemaal erg groot en Weigert en Dirk bedenken dat ze misschien wel steeds dezelfde vangen. Wiegert doet daarom de gevangen schollen daarom in de zalmring https://youtube.com/watch?v=XgR7ij-2Qn8&feature=share (zit echter helemaal geen net in).
Tegen 5 uur richting haven om de boel op te ruimen en het eten klaar te maken. Vandaag kibbeling van een grote koolvis die Wim perse mee moest nemen Een paar dagen geleden. Vanavond nog even broeien op de bank met onze verbrande koppen (daar hielp geen brandzalf aan!). Morgen zien we wel weer!
